Kıl Dönmesi Tarihçesi ?
Halk arasında kıl dönmesi hastalığı olarak tanımlanan pilonidal sinüs hastalığı ilk kez 1880 yılında Hodges tarafından tanımlanmıştır. Sakral epidermid kist, sakral apse, kist dermoid sakral, berber hastalığı, jip hastalığı gibi isimleri de vardır.
Hastalığın etiyolojisini tanımlamak adına pek çok teori ortaya konmuştur. 20.yy boyunca hastalığın nasıl ortaya çıktığı konusunda tartışılmış ve hastalığın edinsel olduğu yani sonradan edinildiği konusunda mutabık olunmuştur.
Hastalık en çok sakrokoksigeal bölge orta hatta olmak üzere seyrek olarak da umbilikal bölgede ve nadiren subungal bölgede, kafada biparietal bölgede el de parmak aralarında (berber hastalığı), peniste aksillada ampütasyon güdüğünde, anal kanalda, boyunda, klitoriste, suprapubik bölgede, memede ve memeler arası bölgede görülebilir.
Hastalığın en sık görüldüğü bölge regio sacralis yani kuyruk sokumu bölgesidir. Bu bölge yanlarda regio glutea ile yukarıda lumbal bölge ile aşağı ve önde ise regio analis ile devam eder ve pelvisin arka duvarını yapar. Sınırlarını ise yukarıda sakrum kemiğinin ile beşinci omur hizasından çekilen yatay çizgi, aşağıda koksiksin ucundan çekilen yatay çizgi yanlarda sakrum ve koksiks kenarlarından indirilen dikey çizgiler oluşturur. Bu alan derinde rektum ardı aralığa kadar uzanmaktadır. Yukarı kısımda düz aşağıda ise bir oluk şeklindedir.
Hastalık daha çok erkeklerde görülür. Bunun sebebi erkeklerin kıl yapılarının bayanlara göre daha sert oluşu ve daha çok kıl yayılımına sahip olmalarıdır.
Hastalıktan sorumlu kıllar dökülen serbest kıllardır. İnsan kılı kenarlarında çıkıntıları bulunan ve tek yönde hareket edebilen bir yapıya sahiptirler. Bu sebeple deriden içeriye doğru girdiklerinde dışarıya çıkamazlar ve cilt kıla karşı Yabancı cisim reaksiyonu gösterir. İltihaplı bir şişlik oluşur. Şişliğin enfekte olmasıyla birlikte apse oluşur. Apsede cilde Açılarak kronik pilonidal sinüs hastalığı ortaya çıkmış olur.